Ludwik IV, który przyszedł na świat 19 kwietnia 1616 roku w Brzegu, był znaczącą postacią na dolnośląskim tronie. Po jego śmierci 24 listopada 1663 roku w Legnicy, pozostawił po sobie dziedzictwo, które być może nie jest znane szerokiemu gronu historyków, ale z pewnością zasługuje na uwagę.
Był on synem księcia brzeskiego Jana Chrystiana oraz Doroty Sybilli, a także bratem Jerzego III oraz Chrystiana. Po śmierci swojego ojca w 1639 roku, Ludwik wraz z braćmi otrzymał w spadku księstwo legnicko-brzeskie, co stanowiło ważny moment w jego życiu.
W roku 1653, po odejściu Jerzego Rudolfa, nastąpił podział księstwa, w wyniku którego trzej synowie Jana Chrystiana musieli podzielić dziedzictwo. W 1654 roku, drogą losowania, Ludwik otrzymał dominującą część, czyli księstwo legnickie, co wpłynęło na jego dalsze losy.
W życiu osobistym, 18 maja 1649 roku, Ludwik poślubił Annę Zofię, córkę Jana Albrechta II, księcia meklemburskiego na Güstrow. Para doczekała się syna Chrystiana Alberta, który niestety zmarł przedwcześnie w latach 1651-1652.
Po hiszpańskiej tragedii, jego zmarłe ciało spoczęło 12 marca 1664 roku. Jego miejsce wiecznego spoczynku znajduje się w Mauzoleum Piastów Śląskich w Legnicy, które ma swoje usytuowanie w pobliżu Kościoła św. Jana Chrzciciela w Legnicy. Ta lokalizacja jest nie tylko ważna z perspektywy historycznej, lecz także stanowi istotny punkt na mapie kulturalnej regionu.
Przypisy
- Boras 1974, s. 411.
- a b c Jasiński 1973, s. 251.
Pozostali ludzie w kategorii "Szlachta i monarchia":
Joachim Fryderyk legnicko-brzeski | Elżbieta Augusta Wittelsbach | Jerzy III brzeski | Leopold ze Szlezwika-Holsztynu-Sonderburga-Wiesenburga | Elżbieta Magdalena PiastównaOceń: Ludwik IV legnicki