Andreas Hempel (starszy)


Andreas Hempel, znany również jako Andreas Hempel starszy, był niemieckim malarzem, który w znaczący sposób wpłynął na sztukę XVII wieku. Jego życie rozpoczęło się w 1581 roku w Brzegu, gdzie przyszły artysta spędził swoje młodzieńcze lata.

Hempel zmarł 9 listopada 1627 roku we Wrocławiu, gdzie przez większość swojego życia tworzył i rozwijał swoje artystyczne umiejętności. Jego prace pozostają cennym świadectwem epoki, w której żył, a jego twórczość jest wciąż odkrywana przez miłośników sztuki.

Edukacja i rodzina

Andreas Hempel, syn krawca z Brzegu, rozpoczął swoją edukację w latach 1595-1596, kiedy to uczył się u Michaela Kellera we Wrocławiu. Po jego śmierci kontynuował naukę u Johanna Twengera, aż do roku 1600, co pozwoliło mu na dalszy rozwój swoich umiejętności. Następnie, w latach 1607-1609, miał zaszczyt zdobywać wiedzę pod okiem Daniela Modera.

W roku 1610, Andreas Hempel zrealizował swoje marzenie o uzyskaniu tytułu mistrza. W tym samym okresie założył rodzinę, poślubiając Susannę Fiebig.

Twórczość

W roku 1610, po odejściu mistrza Modera, Andreas Hempel zajął się kontynuacją jego pracy, przejmując zlecenie od biskupa wrocławskiego, arcyksięcia Karola. Jego zadaniem było odnowienie malowideł oraz ołtarza w kaplicy zamkowej w Otmuchowie. Uważa się, że w tym czasie stworzył naścienny fryz, który przedstawiał portrety biskupów. Współpracując z innymi artystami, w tym z Matthiasem Heintze, brał udział w projektowaniu łuków triumfalnych na cześć wjazdu cesarzy Macieja Habsburga do Wrocławia w 1611 roku oraz Ferdynanda II w 1617 roku.

Hempel jest również znany z rysunków, które przedstawiały Fryderyka II oraz elektora Palatynu, Fryderyka V, datowanych na 1620 rok. Jego dorobek artystyczny obejmuje także miniaturę zatytułowaną Ucieczka Eneasza i Anchizesa z płonącej Troi, znajdującą się w zaginionym sztambuchu Zachariasa Allerta z 1625 roku.

W swoim warsztacie wykształcił ośmiu uczniów oraz swoich synów: Gottfrieda (ur. 1611), Andreasa młodszego (ur. 1613) oraz Hansa (1617-1633).

Wśród jego dzieł wyróżnia się Ukrzyżowanie – epitafium Franza Fischera z 1615 roku. Obraz wykonany na desce lipowej o wymiarach 61×51 cm jest sygnowany na dole: „A. Hampel 1615”, a także posiada kaligraficzną inskrypcję na tablicy. Stworzony został do kościoła św. Marii Magdaleny we Wrocławiu i można go podziwiać w Muzeum Narodowym we Wrocławiu.


Oceń: Andreas Hempel (starszy)

Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:8