Georg Gebel młodszy

Muzyczne kształcenie Georga Gebela młodszego rozpoczęło się pod okiem swojego ojca, lecz nie ograniczał się tylko do nauki domowej. Studiował także improwizację u Johanna H. Krausego, organisty Katedry św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu. W 1729 roku objął obowiązki organisty w kościele św. Marii Magdaleny. W 1733 roku został kapelmistrzem na dworze księcia Oleśnicy, Karola Fryderyka Wirtemberskiego, a od 1739 roku pełnił funkcję nadwornego kompozytora i klawesynisty hrabiego Henryka von Brühla w Warszawie, a później w Dreźnie.

W 1747 roku Georg Gebel młodszy przeniósł się na dwór w Rudolstadt, gdzie pracował jako koncertmistrz, a od 1750 roku jako kapelmistrz. Jego twórczość obejmowała zarówno dzieła religijne, jak i świeckie. Już w młodości był bardzo aktywny muzycznie, tworząc utwory religijne dla pobliskich klasztorów i kierując wykonaniami oper włoskich podczas gościnnych występów.

W swoim dorobku miał co najmniej 12 oper oraz utwory instrumentalne, w tym sonaty triowe, które stylistycznie odnosiły się do Alessandra Scarlattiego. Najbardziej znanym jego dziełem, które przetrwało do dzisiaj, jest Oratorium na Boże Narodzenie (Weinachtsoratorium), które cieszy się dużą popularnością i jest regularnie wykonywane.